Ons eerste weekend in ons nieuwe verblijf zit erop en we zijn een hoop wijzer geworden van hoe het reilt en zeilt in dit land. Zaterdag moesten we euro's pinnen voor onze buurvrouw van wie we internet meetappen en om fietsen te kunnen huren waarvoor we € 50,- borg moesten betalen. Om aan euro's te komen moesten we naar een Cambio om euro's te pinnen, wat een behoorlijk stukje verderop zat. Uiteindelijk zijn we kriskras door de hele buurt hier gesjouwd om vervolgens bij een bank te komen die helaas momenteel nog geen euro's heeft.. bah. Dus opzoek naar een Cambio die dat wel heeft. Een goed uur lopen verder, inmiddels allemaal goed verkleurd, hadden we onze eurootjes te pakken. Achteraf bleek dat we ook in SRD mochten betalen bij de fietsenmaker, maar ja, in ieder geval weer een ervaring rijker. Met onze fietsen voelen we ons een stuk mobieler. 's Middags hebben we op de fiets onze boodschapjes gehaald bij de Combé (goedkope chaoshal)en de Tulip (met onze eigen vertrouwde producten).

Zaterdagavond zijn we richting het drukke, gezellige leven van Paramaribo gegaan, opzoek naar een restaurantje. Ook al praten ze hier gewoon Nederlands, hun manier van koken lijkt in de verste verte nog niet op dat van ons. Wat een restaurantje leek bleek een soort mooi uitziende snackbar, maar de snacks waren niet wat wij gewent zijn. De cocktail daarentegen was heerlijk!

Zondagochtend hebben we een Surinaams kerkje bezocht. We zaten bijna in een Chinese kerk, maar dit hadden we gelukkig door voordat we zaten. De dienst had wel overeenkomsten met wat wij van huis uit gewent waren, alleen gaat alles meer in een gemoedelijke sfeer.Ergensvoor de preek aan begonnen ze ineens over een loting waarbij zevandaag een wasmachine konden winnen. We dachten even dat we bij de Bingo zaten, echt heel grappig.Halverwege naar huis hebben we onze eerste subtropischeregenbui meegemaakt. Dit hield ongeveer 5 minuten aan, toen brak de zon weer door.

Zondagmiddag zijn we op de fiets gestapt om er even lekker op uit te gaan. We dachten dat we al heel wat gezien hadden en het centrum hadden ontdekt, maar dat hadden we mis. Al fietsende door het chaotische verkeer van Suriname, terwijl we ons ook nog moesten bedenken dat we links moeten blijven rijden, hebben we het echte leven van Paramaribo een beetje leren kennen. Het deed mij een beetje denken aan het drukke leven en verkeer zoals wij in Amsterdam kennen, maar dan nog chaotischer en zonder fietspaden. We zijn ook langs het onafhankelijksheidsplein gekomen, waar allemaal kinderen speelden.. echt heel lief, we hebben het parlementsgebouw bewondert en we hebben heerlijk langs de waterkant gelopen. Dit lijkt een beetje op een boulevard met allemaal verschillende kraampjes. Het water is erg bruin, dus dit nodigt niet echt uit om te gaan zwemmen, wel staan er mooie palmbomen, waar wij natuurlijk even mee op de foto moesten. Op bankjes zien we verschillen zwervers liggen, tenminste zo komen ze op ons over en er lopen veel (zwerf)honden rond. Dit is iets minder prettig. Een leuke bijkomstigheid tijdens onze fietstocht was het zien van de MacDonalds, waar we even stopten voor een Mac flurry.. even iets bekends.

Achteraf hoorden we dat het best vreemd is om als buitenlander al zo kort nadat je in Suriname bent te gaan fietsen. Het is namelijk wennen en goed uitkijken. Maar ja, voor ons wel heel lekker. De terugweg naar huis zijn we gestopt bij de Palmentuin. Een soort stadspark vol met hele hoge palmbomen en hutjes met rieten daken. Hier kun je even lekker ontspannen en op zo`n moment wanen we ons helemaal in de vakantiesferen.

Vandaag, maandag, hebben we ons eerste contact gehad met onze opdrachtgever van Stichting Jeugd en Gezin. Mevr. Olf is een vriendelijke, behulpzame vrouw en ze gaf ons gelijk het gevoel open te staan voor onze vragen. Leuk ook om nu een gezicht bij een naam te hebben en om te zien vanuit welke Stichting wij nu gaan werken. Ik vind het nog wel spannend hoe het allemaal gaat lopen met ons onderzoek, want een goede afstemming tussen de wensen van school en een Stichting in een land als dit is soms nog best lastig te realiseren merken wij. Wij gaan in ieder geval met goede moed aan de slag deze week.

Tot snel!