Lieve allemaal,

Vandaag over een week ben ik thuis! Gek idee dat ik dit land, het mooie weer, de leuke huisjes, het lekkere en soms wat bijzondere eten en onze nieuwe vrienden achter mij ga laten. Maar een mooi vooruitzicht om jullie straks allemaal weer te zien. Maar zo ver is het nog niet helemaal. Nog een week om te genieten en alles te doen wat ik nog graag had willen doen. Eerst maar even een terugblik op alles wat we afgelopen week weer beleefd hebben.

Ik kan jullie als ik wil overladen met een verhaal van schoolwerk dit en schoolwerk dat, schoolwerk voor en schoolwerk na maar dat zal ik jullie besparen

. Wel wordt er zeker weten hard gewerkt (!!!) want de deadlines liggen op de loer. Overdag wordt er dus gewerkt aan eindconclusies, verfijning van ons onderzoek en de voorbereidingen voor onze presentatie maar in de avonduren en weekenden zoeken we de gezelligheid van het Surinaamse leven op.

Doordeweeks (dinsdag en vrijdag) volg ik nog braaf mijn Salsa lessen waar ik steeds een beetje beter in wordt. Ik blijf de lessen echt heel leuk vinden! Ik ben blij dat ik het gedaan heb! Ik dacht in het begin wel ‘dit leer ik nooit'. Maar nu begin ik er in te geloven dat ik het onder de knie heb. Mijn heupen worden soepeler (jaja) en ik heb er enorm veel plezier in. Natijd blijven we altijd nog even voor een hapje en een drankje want de sfeer in Broki is echt geweldig. We zitten in sfeerverlichting aan de waterkant op heerlijke relaxstoelen terwijl op de achtergrond het water kabbelt en een Salsamuziekje de sfeer helemaal compleet maakt. Echt ik wil hier nooit meer weg.

Woensdagavond was het weer Pannenkoeken en poffertjeshuis avond

. Samen met Mirjam en Jenny! Het eten is daar zoooo heerlijk. Daar kan ik nu nog even van genieten. Donderdagnacht werden we 's nachts wakker van Carlijn die het bericht uit Nederland had gekregen dat ze opnieuw tante is geworden! Hiep hiep Hoera voor Coen Knol. De nieuwste aanwinst in de familie Smalheer. 's Ochtends hebben we dus ontbeten met beschuit met blauwe muisjes.

Nadat we donderdag alle uitnodigingen voor onze presentatie de deur uitgestuurd hebben, hebben we ons voorbereid op de BBQ met Mirjam, Jenny en de jongens. Een soort tuinfeest weer, alleen dan kleinschaliger. Maar het was net zo gezellig! De jongens hadden hun taxi chauffeur meegenomen, erg leuk. Een beetje Surinaamse invloed in deze Hollandse bedoeling

. Na de BBQ zijn we doorgegaan naar Havana Lounche.. onze één na laatste keer al . Het was zo vreselijk druk dat we eerst niet eens binnen kwamen. We stonden met onze neuzen tegen het hek gedrukt terwijl Surinamers werden voorgelaten. Proef ik hier een beetje discriminatie?? Gelukkig gingmeneer detaxichauffeur even voor ons pleiten en met het argument dat wij vaste gasten zijn kwamen we uiteindelijk ook binnen!! Het was snik heet binnen, ik zweette meer dan ik ooit gedaan heb. Een sauna is er niks bij. Maar het was het allemaal waard. Havana is echt zo super gezellig altijd. We hebben de hele tijd gedanst terwijl we de jongens van ons af slaan. En af en toe moesten we even naar het balkon om op adem te komen en een beetje frisse lucht te krijgen. Daarna doken we de dansende menigte weer in!

Op goede vrijdag hebben we ‘s avonds bij Mirjam en Jenny gegeten. Daar kwamen om half 11 ook Roos, Manon, Nirman en Siebren en hun taxichauffeur

. En om even voor 11 uur reed de PARTYBUS voor!! Een partybus kun je vergelijken met een Engelse bus zonder dak. Alleen het verschil met deze bus is dat er gezellige Surinaamse muziek op gedraaid wordt en dat je er geweldig op kunt feesten! We kregen een rondtour door Paramaribo, over de Jules Wijdenboschbrug naar Commewijne en weer terug. De stemming was op en top!!! Wat was dat gezellig zeg!!

Onze buurman is deze week trouwens ook thuis gekomen. Hij komt uit Nederland, hoewel zijn Nederlands uiterlijk ontbreekt. Een gezellige man trouwens die nu druk bezig is om zijn tuin op te ruimen en zijn huis aan de buitenkant (en binnenkant denk ik maar dat kunnen we niet zien) op te knappen. Nu hebben we toch nog een mooier uitzicht als we naar de tuin naast ons kijken. De meeste troep die er lag ligt nu geordend op stapels. De man aan het einde van onze straat daarentegen heeft nog steeds geen huis. Vorige week ofzo zijn de laatste brokstukken van zijn ingevallen, ingezakte huis afgebroken. Nu leeft hij op een tafel met wat stoelen. Op de tafel ligt een golfplaat en hier slaapt hij 's nachts bovenop. Geen enkel dak boven zijn hoofd! Tja.. dat is dus ook Suriname.

Zaterdag waren we na een drukke (werk)week toe aan een massage! We hebben ons even heerlijk laten verwennen met een volledige relaxmassage voor maar 70 SRD, een kleine 15 euro, om daarna de ontspanning door te zetten in het zwembad. Even een lekker dagje voor onszelf dus.

Zondag hebben we Pasen ingeluid in de evangelische kerk vlak bij ons. Een mooie dienst deed ons even stil staan bij de opstanding van Jezus en we hebben veel mooie opwekkingsliederen gezongen!! 's Middags was er markt een paar straten bij ons vandaan. Om ons een beetje wegwijs te maken tussen alle bijzondere Surinaamse groenten, fruit, vlees, vis en andere bijzonder producten hebben we een Surinaamse kennis van ons meegenomen. Hij liet ons van alles proeven, vraag me niet wat het allemaal was, maar zeker leuk om kennis te maken met Surinaamse ‘lekkernijen'. Uiteindelijk hebben we ons zelf gewaagd aan Markoesa, Pompelmoes en Sweet boni. Drie soorten fruit met allemaal heel verschillende smaken en in geen opzicht te vergelijken met het fruit dat we in Nederland kennen. Markoesa heeft een harde gele schil en heeft een zacht soort vruchtvlees van binnen wat alleen te eten is met een beetje suiker omdat het anders veel te zuur is. Pompelmoes lijkt een beetje op een enorme sinasappel. Echt super lekker en bij deze mijn favoriet. Sweet boni is een harde boon (lijkt meer op een tak, maar goed). Deze breek je open en dan komen er witte pluizige bolletjes uit waar je op kan zuigen. Hoe klinkt dat?? Precies...

We hebben ons Pasen helaas niet zo fijn af kunnen sluiten omdat we tegen problemen met ons onderzoek aan liepen/lopen. We hebben inmiddels al een aantal tegenslagen overleeft, maar zo vlak voor onze presentatie voor aanstaande donderdagwas dit wel even weer een domper. Ook nu valt ons onderzoek waarschijnlijk nog wel te redden, maar een week stilzitten zit er echt even niet in. Nog even doorzetten dus de laatste week en achteraf valt het hopelijk allemaal wel mee, no span. Paasmaandag hebben we onszelf tussen de middag opgepept met versierde paaseitjes, Claudia's moeder had haar de versiering voor de eitjes opgestuurd

.

Tot zo ver. Ik hoop dat jullie allemaal fijne paasdagen hebben gehad en hebben kunnen genieten van het mooie weer in Nederland. Een goede week weer. Misschien wordt mijn volgende verhaal al wel mijn laatste...

Kus, mij