Lieve allemaal,

Alweer een week voorbij sinds ons vertrek. Over maandag heb ik natuurlijk al wat verteld, toen we onze eerste kennis hebben gemaakt met de Stichting. Zo`n eerste kennismaking maakt ons onderzoek ineens veel echter en we hebben deze week de nodige tijd in ons onderzoek gestoken. Mevrouw Olf ziet ons onderzoek helemaal zitten, wij ook, nu alleen school nog. Dat is helaas nog een beetje spannend allemaal voor ons deze week.

Ondertussen zijn we ook nog lekker bezig met het ontdekken van alle verassingen die Suriname ons te bieden heeft. Dinsdag hebben wij Surinaams eten geprobeerd wat we eerder deze week van vrienden van een kennis van de ouders van Sjoukje kregen! ;) Ja, zo aardig zijn ze hier en ze delen graag uit van wat ze hebben. Wat we kregen noemen zij ‘baka bana', oftewel gebakken banaan en een soort saté stokjes. Erg lekker!! Het is mij al wel opgevallen dat Surinamers van scherp eten houden zeg. Daar houden wij dus wel even een glas drinken bij naast. Maar ik denk dat ik daar wel aan kan wennen. Ook hebben we als echtemeiden die middaglekker geshopt.

's Avonds werden wij alweer verwent en kwam onze buurvrouw Maltie ons zelfgemaakte ‘broodboom' brengen, echt super lief. Dit is gemaakt van de broodvrucht, dat hiergroeit aan de broodboom (iets wat enigzins lijkt op eenpalmboom). Het smaakt een beetje naar aardappel, maar dan plat en speciaal gebakken (lees scherp). We kregen er zelfs nog sambalsaus bij. Naast al dit speciaals houden we ons ook nog een beetje vast aan ons Hollandse eten, want dan weten we dat weook nog wat bekends en gezonds binnenkrijgen.

Woensdag zijn we weer vroeg opgestaan om aan ons onderzoek te werken. We hadden ons de deadline gesteld om voor 12 uur het eerste deel van ons onderzoek aangepast en af naar school te sturen. Wanneer we aan het werk zijn kruipen we gezellig bij elkaar aan de tafel op de veranda, zodat het één groot computernetwerk wordt. Erg lekker wanneer de zon ondertussen onze veranda komt verwarmen. Om kwart over 12 hadden we trots en wel ons werk af! Dus mochten we weer shoppen van onszelf! Ik heb super leuke slippers gekocht en het mooie is dat het hier bijna niks kost wanneer je het omrekent naar euro's.

Woensdag eind van de middag kregen we helaas niet zulk leuk bericht van school terug en blijkt dat onze begeleiding op school ons een andere kant op wil sturen in ons onderzoekdan dat de Stichting Jeugd en Gezin wil. Dit betekend dat wij ons nu een beetje in een spagaat bevinden wat natuurlijk erg jammer is gezien onze behoefte is hier lekker aan de slag te gaan en omkennis op te gaan doenover de Surinaamse hulpverlening. Natuurlijk laten wij ons niet te snel uit het veld slaan en gaan we dapper door en communiceren zo open mogelijk naar school. Later die avond hebben we onszelf opgepept met champagne, een bak ijs en een goede meiden film en bedenken we ons vooral dat we mogen genieten van het feit dat we deze kans hebben om af te studeren in een land als dit.

Vandaag, donderdag zijn we met onze paspoorten op weg naar de vreemdelingendienst gegaan, in de veronderstelling dat wij ons daar nog moesten melden. De bewakers aan de deur waren erg vriendelijk en waren beteuterd toen we na 5 minuten al weer buiten stonden omdat, zo blijkt, wij ons pas een maand na aankomst moeten melden om vervolgens ons visum dan te verlengen. Helaas nu dusvoor niks gekomen, dus wagen wij ons terug door het verkeer weer richting huis. De zon stond nog hoog aan de hemel dus schoten Carlijn en ik gauw in onze bikini's om heerlijk inde tuin te gaan zitten om daar met school bezig te gaan. We waren net lekker gesetteld toen er dikke zwarte wolken op ons afkwamen en ja hoor.. de tropische buien waren begonnen. De regen kwam echt met bakken loodrecht uit de lucht en binnen no-time stonden de straten blank. Het is echt zo bijzonder om te zien hoe het zo hard kan regenen, dit soort buien heb ik in Nederland nog nooit meegemaakt! Het is duidelijk dat de Surinamers dit weer gewent zijn, want zij lieten zich niet tegenhouden door wat water. Auto's, scooters en zelf fietsers zagen wij door de volgelopen straat komen, terwijl met open monden vanaf onsbalkonstonden te kijken naar dit bijzondere natuurverschijnsel.

Wilden we vanavond eten dan zouden wij toch ook ons op straat moeten wagen, dus zodra het droog was en het water in de straat weer enigszins was weggelopen zijn wij op de fiets gestapt naar de Tulip (de supermarkt). Op sommige stukken fietsten wij zowat tot op onze enkels door het water. Dit noemen ze dus pas echt regenbuien!

Terwijl ik vanavond lekker aan het koken was; gebakken aardappelpatatten in de oven, een groente mix en hamburgers, bedachten wij ineens dat wij nog geen mayonaise en ketchup in huis hadden. Carlijn en Claudia, onze dappere helden zijn vervolgens verkleed in poncho en vuilniszak nog een keer, dit maal doorde regennaar de Tulip gereden!

Volgens de weersverwachting blijft het deze week nog bewolkt, dus helaas even geen bikini's meer voor ons. De temperatuur daarentegen blijft nog steeds lekker. Zover nog geen dikke truien voor ons dus.

Morgen hebben wij ons tweede bezoek aan mevr. Olf. Hierover en meer lezen jullie in mijn volgende verhaal!

Liefs