Lieve allemaal,

Hoog tijd dat ik jullie allemaal weer even bijpraat over afgelopen week. We hebben deze week hard gewerkt aan school en met wat aanwijzingen en feedback van school hebben we zelfs deel 2 van ons onderzoek al zo goed als af. Met Claudia gaat het gelukkig ook beter. Ze is niet geheel pijnvrij maar is tot meer instaat en houdt de dagen beter vol. Nu hopen dat het met dezelfde stijgende lijn beter met haar blijft gaan.

De Surinaamse keuken leren we inmiddels ook al wat beter begrijpen en we proberen onze kookkunsten hier geleidelijk aan op aan te passen. Gelukkig hebben we altijd onze lieve buurvrouw nog die ons steeds iets nieuws leert. Zo kwam ze afgelopen maandag (14 febr.) met een drankje genaamd ‘Dawet' aan. Een mixje van kokosmelk met citroengras, maïzena en suiker, wat je koud moet drinken. Vol verwachting namen wij de eerste slokken, maar al gauw waren we er over uit dat we dit drankje beter aan de Surinamers kunnen overlaten. 's Avonds hadden wij ons standaard avondritueel waarbij de dapperste van ons de strijdt met de beesten in huis aan gaat. Zo hadden we op de maandag de kakkerlak.. blèh! Wat we doen is we pakken een mok en een bierviltje en ja, daar moet dan dat beest in terwijl één van ons filmt en de ander de deur naar buiten open houd!

Dinsdag (15 febr.) was een rustige werkdag. Dit betekend dat er van 9.00 tot 13.00 uur gewerkt wordt, vervolgens houden we een pauze. Ik grijp dan graag mijn kans om lekker met een boekje in de zon in de tuin te gaan zitten. Heerlijk vind ik dat, de andere meiden verklaren mij voor gek, maar ik kan de hele dag wel zonnen als het mocht;). Van 14.30 - 17.30 uur hebben we weer gewerkt en met resultaat! De avonden hier doordeweeks zijn doorgaans voor ieder voor zich. Er wordt dan volop geskyped, gemsnt en aan onze verhalen gewerkt. Tja, en als je niks te doen hebt dan weten Carlijn en Sjoukje nog wel wat.. ze hebben ons huisje opgefleurd met hele grote bloem stickers!

Woensdagochtend (16 febr.) was het mijn beurt om met Claudia mee te gaan naar de huisarts. Dit maal ter controle en om te bespreken of de antibiotica aan slaat. Ik was blij verast om een nette goed georganiseerde huisartsenpraktijk aan te treffen! We moesten lang wachten om na 3 minuten weer buiten te staan, dat is dan jammer, maar ja als je bekijkt wat je voor een consult in dit land betaald dan moeten we stiekem ook wel weer lachen. En toen, jaja.. bezig met deel 3 van ons onderzoek :). Dit betekent dat we interviewvragen en enquêtes gaan opstellen om de informatie voor ons onderzoek te gaan verzamelen.

Woensdagavond zijn we verhuist naar een huis in de straat achter ons. Omdat iemand voor ons aan al een week hetzelfde huis had geboekt, moeten wij even een weekje ergens anders verblijven. Dit wisten wij van te voren en hebben hier rekening mee gehouden. We wilden te graag het huisje aan de Julianastraat, dus dan maar op de koop toe nemen dat we er een weekje uit moeten. Het inpakken was snel gebeurd en onze nieuwe bovenbuurman bood al gauw aan om onze spullen in zijn auto met laadbak te vervoeren naar ons nieuwe vertrek. Dit betekent een blokje om ;), maar hé zo`n aanbod sla je natuurlijk niet af. Onze nieuwe bovenburen zijn Nederlanders die hier inmiddels al een jaar wonen. Wij delen het huis, maar hebben ieder een eigen verdieping met al onze eigen faciliteiten. Omdat we nu op de begaande grond zitten betekend dit ook meer beesten in huis, dus ons avondritueel kwam weer in werking. Dit keer ging het om een kikker en een salamander.

Afgelopen donderdag (17 febr.) kon ik voor het eerst sinds ons verblijf hier helemaal onder de douche staan! Haha, ja dit vind ik wel even benoemenswaardig, aangezien wij in ons andere huisje ons moeten douchen met koud water, brrr. Warm water komt er hier simpelweg gewoon niet uit de kraan. Ook de wasmachine draait op koud water. Maar goed, hier is het water dus iets minder koud! Ik heb donderdagavond even voor jullie wat foto's gemaakt van het huisje waar we nu in wonen. 's Avonds vind ik het heerlijk om even naar buiten te lopen en de verkoeling van buiten op te zoeken. De warmte van overdag blijft, vooral na een regenbui, in huis hangen. Daarentegen hebben we nu ook een bijzondere mooie tuin gekregen, vol met tropische planten en struiken en zelfs onze eigen bananenboom!

Gister, vrijdag 18 febr. zijn we 's ochtends vroeg op de fiets gestapt. We waren door mevr. Olf van Stichting Jeugd en Gezin uitgenodigd voor de opendag van ‘Annie crèche' een kinderdagverblijf voor gehandicapte kinderen, waar zij ook werkzaam voor is. Het was erg leuk om een Surinaamse kindercrèche te zien en ook mooi om te horen hoe goed en methodisch ze met deze kinderen werken. Terwijl wij rondliepen zagen we allemaal geschminkte kindertjes om ons heen lopen. Ook kwamen we zo in contact met een aantal Nederlandse stagiaires. Uit het contactmoment met mevr. Olf van die middag hebben we namen en data gekregen om onze met eerste interviews en enquêtes van start te laten gaan. Spannend! 's Avonds hebben we gezellig een spelletje ‘ligretto' samen met onze bovenburen gespeeld en uiteindelijk hebben we het nachtleven van Paramaribo opgezocht! Voor elke avond hebben ze hier een andere bar waar de meeste mensen op af komen. Gelukkig zijn de taxi's hier berekent op Nederlandse stagiaires dus die kon ons haarfijn vertellen waar we wezen moesten. Een taxi terug, nadat we een paar uurtjes gedanst hadden was nog even spannend. Er staan een heleboel kerels hun taxi's aan te bieden als je buiten op straat staat, maar een straattaxi nemen wij dus echt niet! We bellen alleen onze vaste bekende taxi's, alleen het nummer dat we bij ons hadden was niet bereikbaar.Via een paar andere Nederlandse meiden hebben we uiteindelijk een nummer van hun taxi gekregen. Die bracht ons goed en wel voor weinig weer naar huis! En hiermee hadden we ons weekend ingeluid!

Tot na het weekend.

Bosi en brasa, Berdien